Menu
Site Selector

“Adviseur voor het leven”

Algemeen
19mrt

De professionals bij De Beer hebben allemaal een vak waarin ze prima opgeleid zijn en dat ze bijhouden door continu de relevante vakliteratuur te bestuderen en cursussen te volgen. Sommige cliënten zijn alleen of vooral geïnteresseerd in die vakinhoudelijke advisering, maar veel andere relaties willen meer. 

Die waarderen hun contactpersonen bij De Beer niet alleen als accountant, belastingadviseur of andere professional, maar betrekken hem of haar ook bij andere keuzes.
In dit kader past het openingswoord van onze fiscaal partner Wil Vennix dat hij twee jaar geleden uitsprak bij een congres van het Register Belastingadviseurs, de beroepsvereniging van mkb-fiscalisten waar Wil voorzitter van is. Thema van dat congres was Adviseur voor het leven. Dit verwoordt goed de wijze waarop de professionals van De Beer als adviseur willen optreden. De tekst van dit openingswoord aldus:

“Adviseur voor het leven betekent voor mij dat je streeft naar langjarige, duurzame relaties met je cliënten. Natuurlijk heb ook ik wel eens incidentele klussen, maar het meeste plezier beleef ik aan langdurige klantrelaties. Het mooie van werken in een mkb-praktijk is dat je niet alleen adviezen geeft, maar ze ook mag uitvoeren. Je ziet wat er met je advies gebeurt, hoe het uitpakt. En in ons marktsegment is er gelukkig geen klant die je alleen maar een opinie vraagt puur om zich in te dekken tegenover het hoofdkantoor.
Bovendien ben je in zo’n langdurige relatie vaak niet alleen fiscaal adviseur, je betrokkenheid bij de klant, zijn bedrijf en familie gaat vaak verder. Je bent dan, op een volstrekt logische wijze, altijd wel op de een of andere manier betrokken bij cruciale gebeurtenissen in het zakelijke en privé leven van de klant: de start van de onderneming, een overname, participatie door een werknemer, bedrijfsopvolging in de familie, verkoop van het bedrijf aan derden, bedrijfsbeëindiging, faillissement, huwelijk, samenwonen, kinderen krijgen, kleinkinderen krijgen, scheiden, schenken, overlijden… Je kan het zo gek niet bedenken of je bent er, direct of indirect, bij betrokken. Om inhoudelijke bijstand te verlenen maar ook als praatpaal en steun in de rug.
En juist omdat de relaties langdurig zijn, pas je ervoor om met kortetermijnoplossingen te scoren. Wat je adviseert en optuigt, moet ook na 1 jaar, 5 jaar, misschien wel 20 jaar – bijvoorbeeld bij het openvallen van het testament – nog steeds goed uitpakken. Dat betekent dat het lang niet altijd hoeft te gaan om het scherpste advies. Het gaat dus niet alleen om de fiscale techniek, maar ook en misschien wel vooral over je beroepshouding, je ethiek en je eigen kwaliteitsnormen. Ik zou de norm willen neerleggen dat we ons bij elk advies afvragen of we er echt achter staan. Wordt mijn klant hier gelukkig van? Slaapt hij hier goed door of ligt hij er juist van wakker? Is het goed voor de verhoudingen binnen de familie of leidt dit gegarandeerd tot heibel binnen de club? Is dit advies toekomstbestendig, behoudt het zijn waarde ook na verloop van enkele jaren, bij verandering van omstandigheden of aanpassing van de wetgeving? Kan de cliënt in geval van een wetswijziging zijn structuur desgewenst aanpassen of zit hij gevangen in de constructie die voor hem is opgetuigd?

Ik wil het nog persoonlijker maken. Ik vind dat iedere adviseur zich bij het geven van een advies de vraag moet stellen: zou ik dit advies ook geven als het niet een cliënt betrof maar mijn eigen ouders, mijn partner, mijn broer of zus, mijn eigen kind? En als ik het hen niet zou adviseren, waarom zadel ik mijn cliënt er dan wel mee op? Pas dan ben je écht adviseur voor het leven!”